Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΤΗΣ TΥΡΙΝΗΣ» (Ματθ. ς΄ 14-21)
0
0
«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ» ? Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΤΗΣ TΥΡΙΝΗΣ» (Ματθ. ς΄ 14-21) ? 06.03.2022
Νηστεία καί ἄφεση τῶν παραπτωμάτων
? «Εἶπεν ὁ Κύριος: ἄν συγχωρήσετε στούς ἀνθρώπους τά παραπτώματά τους, θά συγχωρήσει καί τά δικά σας ὁ οὐράνιος Πατέρας σας· ἄν ὅμως δέν συγχωρήσετε στούς ἀνθρώπους τά παραπτώματά τους, οὔτε ὁ Πατέρας σας θά συγχωρήσει τά δικά σας παραπτώματα. Ὅταν νηστεύετε, μή γίνεστε σκυθρωποί ὅπως οἱ ὑποκριτές, οἱ ὁποῖοι δέν πλένουν τά πρόσωπά τους, ὥστε νά φανοῦν στούς ἀνθρώπους ὅτι νηστεύουν· σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι δέν θά λάβουν ἀμοιβή. Ἐσύ ὅμως, ὅταν νηστεύεις, ἄλειψε τό κεφάλι σου καί πλύνε τό πρόσωπό σου, γιά νά μή φαίνεσαι στούς ἀνθρώπους ὅτι νηστεύεις, ἀλλά στόν Πατέρα σου, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐκεῖ στά κρυφά, καί ὁ Πατέρας σου ὁ ὁποῖος βλέπει τί γίνεται στά κρυφά, θά σέ ἀνταμείψει στά φανερά. Μή συγκεντρώνετε θησαυρούς ἐπί τῆς γῆς, ὅπου τούς ἀφανίζουν ὁ σκόρος καί ὁ σκώληξ, καί ὅπου οἱ κλέφτες κάνουν διαρρήξεις καί τούς κλέβουν· νά συγκεντρώνετε θησαυρούς στόν οὐρανό, ὅπου οὔτε ὁ σκόρος οὔτε ὁ σκώληξ τούς ἀφανίζουν, καί ὅπου κλέφτες δέν κάνουν διαρρήξεις καί δέν κλέβουν· γιατί, ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας, ἐκεῖ εἶναι καί ἡ καρδιά σας. »
? Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ἀνοίγεται μπροστά μας τό στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Κυριακή τῆς Τυρινῆς σήμερα, καί ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία μας ὡς μάνα στοργική καί παιδαγωγός μας «εἰς Χριστόν» μᾶς εἰσήγαγε χωρίς καμία ἐπιβολή σιγά σιγά στό κλίμα τῆς νηστείας τῶν τροφῶν, ἀφοῦ πρῶτα μέ τρόπο διακριτικό μᾶς πρότεινε τή στέρηση καί μόνο τοῦ κρέατος, μᾶς καλεῖ τώρα νά προστρέξουμε μέ χαρά, νά εἰσέλθουμε στό πέλαγος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τῆς ἄσκησης καί τῆς νηστείας, τῆς πορείας πρός τά Πάθη καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.
Αὐτό τό πράττει ὄχι ἀφήνοντάς μας ἀβοήθητους, ἀλλά προσφέροντάς μας δοκιμασμένα πνευματικά σωσίβια, πρώτιστα σήμερα κατά τή θεία Λειτουργία μέ τήν ἐπιλογή ἑνός διδακτικότατου ἀποτμήματος ἀπό τό ἱερό Εὐαγγέλιο τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου.
? Ἡ Ἐκκλησία δέν μᾶς ἀφήνει ἀβοήθητους
Πρῶτο σωστικό μέσο τῆς σχέσης μας μέ τόν Θεό καί μέ τόν συνάνθρωπο, τήν εἰκόνα του δηλαδή μέσα στόν κόσμο, συνάμα καί προσωπική στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς πρόταση σωτηρίας, εἶναι ἡ συγγνώμη. Ἡ θυγατέρα αὐτή τῆς ἀγάπης, πού φέρνει ὡς προίκα πνευματική σέ ὅσους τήν υἱοθετοῦν τό δῶρο τῆς εἰρήνης στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων. Κάθε προσπάθεια νηστείας, ἐάν δέν ἀποφασίσουμε σήμερα, χωρίς ἀναβολή, νά ποθήσουμε τήν ἀρετή τῆς συγχωρητικότητας, ἀποδεχόμενοι καί προσφέροντες ὁλοκάρδια συγγνώμη, εἶναι μία ἁπλή διαιτολογική ἐναλλαγή. Μόνο ἡ συγχωρητικότητα μπορεῖ νά ἀποτελέσει ἀρραγές θεμέλιο τῆς προσπάθειάς μας, ἀπαλλαγμένης μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τή δαιμονική ματαιοπονία τῆς ἐκζήτησης τοῦ δικαίου αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Γνωρίζουμε ὅλοι καλά ὅτι, ὅταν κάποτε οἱ μαθητές ζήτησαν ἀπό τόν Κύριο νά τούς διδάξει πῶς νά προσεύχονται, ἐκεῖνος τούς ἀπάντησε, παραδίδοντάς τους τή γνωστή ὡς Κυριακή προσευχή, τό «Πάτερ ἡμῶν», πού ἡ πίστη τῆς ὀρθόδοξης μάνας μας καί τῆς ὀρθόδοξης γιαγιᾶς μας μᾶς ἔμαθαν μαζί μέ τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ ἤδη ἀπό πολύ μικρή ἡλικία. Σέ αὐτή λοιπόν τήν παραδεδομένη ἀπό τόν Κύριό μας προσευχή τονίζεται ἡ ἀξία τῆς συγχωρητικότητας, ὅπως ἀκριβῶς καί στή σημερινή εὐαγγελική ἀναφορά.
«Συγχώρεσε γιά νά συγχωρεθεῖς» εἶναι τό μήνυμα σέ ἀμφότερα τά σημεῖα. Ὁ Θεός καί Πατέρας δέν μᾶς ζητάει κάτι θεωρητικό, δέν ἐπιτάσσει κάτι ἀπό τό ὕψος καί τή μακαριότητα τῆς θεότητάς του, ἀλλά ζητάει κάτι πού καί ὁ ἴδιος ἔχει ἐφαρμόσει ὡς φιλεύσπλαχνος πατέρας. Ἀναμένοντας ὄρθιος τό πλάσμα του στή θύρα τῆς πατρικῆς οἰκίας ὅλους τούς αἰῶνες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἔδωσε καί πάλι τή δυνατότητα τῆς σωτηρίας μέ τή σάρκωση τοῦ ἑνός τῆς Τριάδος «ἐκ Πνεύματος ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου». Ἔτσι ἄνοιξε καί πάλι ὁ οὐρανός γιά τούς κοπιῶντες καί πεφορτισμένους αὐτοῦ τοῦ κόσμου.
? Οἱ πνευματικά καλοί λογαριασμοί
Καί προχωρεῖ στούς «καλούς λογαριασμούς» της ἡ μάνα μας ἡ Ἐκκλησία, χτυπώντας μας εὐαγγελικῶς τό καμπανάκι γιά τό πιό ἐπικίνδυνο ἀπό ὅσα ζιζάνια φυτρώσουν στό χωράφι τῆς ἄσκησης καί τῆς νηστείας, ἀλλά καί εὐρύτερα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τόν δαίμονα τῆς ὑποκρισίας. Ὅσο πιό σύντομα συνειδητοποιήσουμε πώς ὅποια προσπάθεια κι ἄν κάνουμε, τήν κάνουμε μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί πώς ὅ,τι κατορθώνουμε στά πνευματικά, μέ τή χάρη του τό κατορθώνουμε, τόσο καλύτερα εἶναι γιά ἐμᾶς. Ὑπεύθυνοι εἴμαστε μόνο γιά τά λάθη, τίς ἀστοχίες, τίς παραλείψεις καί τίς ἁμαρτίες μας. Διά τοῦτο ἡ ἐργασία τῶν ἀρετῶν μας μόνον «ἐν τῷ κρυπτῷ» ἔχει ἀξία, ἀλλιῶς τόν μισθό μᾶς τόν δίνουν οἱ ἄνθρωποι μέ τό εὖγε καί τόν θαυμασμό τους καί ἄς μήν ἀναμένουμε τίποτε ἀπό τόν δικαιοκρίτη Θεό.
Τό τρίτο σημεῖο πού ὑπογραμμίζει ἡ σημερινή μεστή νοημάτων εὐαγγελική περικοπή εἶναι ὁ ἀγώνας κατά τῆς φιλαργυρίας, τῆς ἄνευ μέτρου ἐπιδίωξης τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Ὁ φιλάργυρος, φιλοχρήματος καί φιλοκτήμων, ἄν δέν συνειδητοποιήσει τό πάθος καί δέν ἀγωνισθεῖ νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τίς κακές «φιλίες», δέν θά μπορέσει νά προχωρήσει στά πνευματικά. Διαφορετικά, θά μοιάζει μέ κάποιον πού δέθηκε ἑκούσια μέ βαριές πέτρες καί προσπαθεῖ νά κρατηθεῖ στήν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας καί νά κολυμβήσει. Εἴθε νά κάνουμε τίς σωστές ἐπιλογές.
?️ Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.
Νηστεία καί ἄφεση τῶν παραπτωμάτων
? «Εἶπεν ὁ Κύριος· Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταί, σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν, ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων, ἄλειψαί σου τὴν κεφαλήν, καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ Πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ Πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ, ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σής, οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν, οὐδὲ κλέπτουσιν. Ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν. »
?ΑΜΗΝ
0 %
0 %
){kind=link}